در کنار خطوط سیم  پیام                                                      خارج   از ده دو کاج روئیدند

سالیان    دراز  رهگذران                                                         آن دو را دو دوست می دیدند

روزی از روزهای  پاییزی                                                        زیر رگبار  و     تازیانه       باد

یکی از کاج هابه خودلرزید                                                        خم شد و  روی  دیگری   افتاد

گفت  ای  آشنا  ببخش مرا                                                            خوب در حال  من   تامل    کن   

ریشه هایم زخاک بیرون است                                                       چند   روزی  مرا   تحمل    کن                                      

کاج همسایه گفت با  تندی                                                      مرد  آزار  از      تو    بیزارم

دورشودست ازسرم  بردار                                                    من کجا طاقت   تو   را    دارم

بینوا را سپس تکانی داد                                                          یار بی رحم و  بی محبت  او

سیم ها پاره گشت وکاج افتاد                                                  بر زمین نقش بست قامت او

مرکز ارتباط دید آن   روز                                                       انتقال پیام ممکن       نیست

گشت عازم گروه پی جویی                                                      تا ببیند که عیب کار از چیست

سیمبانان پس از مرمت سیم                                             راه تکرار  بر  خطر     بستند

یعنی آن کاج سنگ دل را نیز                                              با   تبر    تکه  تکه  بشکستند.